Wierzymy, ze każda osoba, upośledzona
lub nie, posiada jedyną i tajemniczą wartość.
Początek zrobił Jean Vanier
We współczesnym świecie jesteśmy świadkami rozwijającej się w niezwykłym tempie
cywilizacji śmierci. Osoby chore, upośledzone i cierpiące są odrzucane.
Istnienie wspólnot ruchu „Wiara i Światło” to wyzwanie, wyrażenie niezgody na
taki świat. Osoby tworzące wspólnotę łączy głęboka wiara w to, że każda osoba,
niezależnie od swoich darów czy ograniczeń, ma takie samo jak inni
człowieczeństwo. Ma niepowtarzalną i świętą wartość, równą godność i jednakowe
prawa: prawo do życia, do opieki, do miejsca, które będzie dla niej domem, do
edukacji, do pracy, ale także - skoro najgłębszą potrzebą ludzkiej istoty jest
kochać i być kochanym - prawo do przyjaźni, do komunii i do życia duchowego.
Wspólnota „Wiary i Światła” to grupa, w której tworzy
się więzy podobne do rodzinnych, gdzie każdy jest akceptowany, kochany, ma swoje
prawa i obowiązki. Najbliżej naszych parafii osoby niepełnosprawne, ich rodzice
oraz przyjaciele spotykają się w Trzebnicy, w budynku dzierżawionym od sióstr
boromeuszek przez Trzebnickie Stowarzyszenie „Uśmiech Dziecka” przy ul. Stawowej
1. Osoby z niepełnosprawnością oprócz normalnych zajęć w Warsztacie Terapii
Zajęciowej spotykają się tam także we wspólnocie wiary na modlitwie, na wspólnym
sprawowaniu sakramentów świętych. Wspólnota jest miejscem, gdzie każda osoba
niepełnosprawna intelektualnie (a także i w pełni sprawna) może budować relacje
z Bogiem, dzielić się swoją duchowością z innymi. Jedną z form budowania
jedności i miłości są wyjazdy integracyjne i pielgrzymki, np. wyjazd 14 czerwca
br. na Festyn Rodzinny 2008 w Jelczu-Laskowicach oraz udział w pielgrzymce do
Lichenia 21 czerwca br. Organizowanie takich spotkań oraz uczestnictwo w nich
(niejednokrotnie po raz pierwszy) rodziców wspólnie ze swoimi dorosłymi dziećmi
ukazuje im wszystkim, że izolowanie się od społeczeństwa nie jest dobrym
pomysłem na życie. Trzeba nam nieustannie przypominać sobie, że jesteśmy po to,
by tworzyć więzi budowane na Tym, którego objawił nam Bóg Ojciec – Jezusie
Chrystusie. Dlatego jest bardzo ważne, byśmy spotykając się razem coraz lepiej
poznawali Jezusa i przyjmowali Jego miłość w osobach z niepełnosprawnością. On
to powołał inicjatora ruchu „Wiara i Światło” Jeana Vaniera, który pokazał, w
jaki sposób Bóg objawił swoją potęgę w słabości Jezusa, w którym wszystkie
słabości ludzkie mogą być przemienione w potęgę miłości i pokoju.
Zbigniew Stachurski
22.06.2008
Osoby chętne do uczestniczenia w spotkaniach wspólnoty w ramach ruchu „Wiara i
Światło” – osoby z niepełnosprawnością, ich przyjaciele (wolontariusze),
rodzice, opiekunowie - mogą się kontaktować ze wspólnotą poprzez Zbigniewa
Stachurskiego, tel. 71 3109538 lub 606823751.
Jean Vanier urodził się w 1928 r. w
Szwajcarii jako syn dyplomaty wojskowego. W 1950 r. zrezygnował z kariery
wojskowej. Przebywał najpierw w chrześcijańskiej wspólnocie pod Paryżem, gdzie
pracował fizycznie i studiował filozofię, spędził także rok we wspólnocie
trapistów, a później dwa lata w Fatimie. Po uzyskaniu tytułu doktora zaczął
wykładać filozofię na Uniwersytecie w Toronto. W 1964 r. kierowany wewnętrznym
powołaniem, Jean Vanier wycofał się z życia naukowego. Zamieszkał razem z dwoma
młodymi ludźmi dotkniętymi upośledzeniem umysłowym, których spotkał w przytułku.
Swój dom Jean Vanier nazwał „Arką", pragnąc, aby stał się on schronieniem dla
odrzuconych i potrzebujących Kilka lat po powstaniu wspólnot "Arki", w 1971 r. z
inicjatywy Jeana Vaniera narodził się ruch „Wiara i Światło", który liczy
obecnie ponad 1300 wspólnot w ponad 70 krajach świata. Ruch ten zakorzeniony
jest w tym samym duchu, co wspólnoty „Arki", ale jego organizacja i sposób
działania jest inny. Nie chodzi tutaj o wspólnoty życia, ale o wspólnoty
spotkania i dzielenia, w których osoby upośledzone umysłowo spotykają się ze
swoimi rodzicami i przyjaciółmi.