Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Maryi



Dogmat to prawda wiary zawarta w objawieniu Bożym lub mająca z nim konieczny związek, sformułowana przez Kościół (sobory lub Ojca Świętego) podana wiernym do wiary. Nie podlegają one dyskusji, oświecają wiarę wierzących i nadają jej pewność. Jednocześnie prawe życie wierzących uzdalnia ich rozum i serce do przyjęcia światła dogmatów.

W przyszły poniedziałek, 8 grudnia, będziemy obchodzić uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Jest to jedno ze świąt nakazanych, czyli tego dnia powinniśmy uczestniczyć we Mszy świętej oraz powstrzymać się od prac niekoniecznych.

Poczęcie Maryi było czczone już w VII wieku, w IX wieku obchody święto obchodzono w Irlandii, Anglii i Neapolu. Papież Klemens XI włączył je do katalogu świąt obchodzonych w dni wolne od pracy.

Chociaż prawda o Niepokalanym Poczęciu towarzyszyła chrześcijanom od początku, to dopiero w 1854 r. papież Pius IX ogłosił dogmat, który brzmiał: Najświętsza Maryja Dziewica od pierwszej chwili swego poczęcia, przez łaskę i szczególny przywilej Boga wszechmocnego, na mocy przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego, została zachowana nienaruszona od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego(bulla „Ineffabilis Deus” Pius IX, tłum. za KKK).

Jak podaje KKK, Maryja została „ubogacona od pierwszej chwili poczęcia blaskami szczególnej zaiste świętości, świętość ta pochodzi w całości od Chrystusa; jest Ona „odkupiona w sposób wznioślejszy ze względu na zasługi swego Syna”. Bardziej niż wszystkie inne osoby stworzone Ojciec napełnił Ją „wszelkim błogosławieństwem... na wyżynach niebieskich – w Chrystusie” (Ef 1,3). Wybrał Ją” z miłości przed założeniem świata, aby była święta i nieskalana przed Jego obliczem” (por. Ef 1,4) (...) Dzięki łasce Bożej Maryja prze całe życie była wolna od wszelkiego grzechu osobistego.(492 i n.)


W co winniśmy wierzyć w związku z powyższym? Maryja została naturalnie poczęta przez swoich rodziców. Bóg, który chciał przygotować Swemu Umiłowanemu Synowi godny przybytek, w cudowny sposób zachował ją od zmazy grzechu pierworodnego. Jej rozum nie został zmącony przez grzech, a wola nie została osłabiona; od momentu poczęcia Maryja żyła w takiej przyjaźni z Bogiem, jak pierwsi rodzice przed upadkiem. Dzięki współpracy z łaską Bożą Maryja wzrastała, by wypełnić swoje powołanie zostania Matką Słowa Wcielonego.

Barbara Wrzesińska